Dzieciństwo i młodość.

Ppor. Stanisław Mazur urodził się 14 września 1914 roku w Roźwienicy, w powiecie jarosławskim. Był synem Jana Mazura i Józefy Mazur  z Branowskich.  Miał ośmioro młodszego rodzeństwa, czterech braci:  Józefa ur. w 1921 r., Władysława ur. w 1923 r., Antoniego ur. w 1925 r., i Eugeniusza. ur. w 1931 r., oraz cztery siostry: Stefanię ur. w 1919 r., Marię ur. w 1928 r., Zofię ur. w 1933 r. i  Michalinę. ur. w 1936 r.

Dzieciństwo spędził w Roźwienicy, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej.

Wykształcenie.

W latach 1927-1933 Stanisław Mazur zdobywał wykształcenie w I Państwowym Gimnazjum w Jarosławiu. Następnie w latach 1933-1935 kontynuował naukę w Liceum im. Józefa Piłsudskiego również w Jarosławiu. Był dobrym uczniem. Świadczą o tym zachowane arkusze ocen i świadectwo ukończenia szóstej klasy gimnazjum.

W latach nauki w liceum był członkiem Szkolnej Orkiestry Symfonicznej, w której grał na trąbce.

Po uzyskaniu matury w 1935 roku podjął naukę w Oficerskiej Szkole Piechoty w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej. Ukończenie nauki pozwoliło mu zdobyć tytuł podchorążego piechoty.

Służba wojskowa.

15 listopada  1938 roku został promowany na stopień podporucznika piechoty. Otrzymał rozkaz  udania się do wchodzącego w skład 13 Kresowej Dywizji Piechoty 44 pułku Strzelców Kresowych (przemianowany tuż przed wybuchem II wojny światowej na 44 pułk strzelców Legii Amerykańskiej) stacjonującego w Równem, w województwie wołyńskim, gdzie objął dowództwo plutonu w III batalionie.  Jednostka, w której służył rozlokowana była
w miejscowości Dubno, ok. 20 kilometrów od granicy ze Związkiem Radzieckim.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku ppor. Stanisław Mazur podczas potyczki pułku, w którym służył z wojskami Armii Czerwonej dostał się do niewoli. Znalazł się w obozie jenieckim w Kozielsku.

 

Katyń

            22 marca 1940 r. Ludowy Komisarz Spraw Wewnętrznych NKWD – Ławrentij Beria wydał tajny rozkaz nr 00350 o „O rozładowaniu więzień NKWD”, który był wyrokiem śmierci wydanym na polskich jeńców wojennych przetrzymywanych w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie.

3 kwietnia 1940 roku z Kozielska w stronę stacji Gniezdowo wyruszył pierwszy transport polskich oficerów, którzy następnie zostali zamordowani strzałem w tył głowy w lesie katyńskim. Wśród ofiar NKWD znalazł się także ppor. Stanisław Mazur.

Ppor. Stanisław Mazur żył 25 lat. Nie ma swojego grobu w Polsce.  Jego nazwisko jest upamiętnione w wielu miejscach m.in. na pomnikach, tablicach pamiątkowych, w świątyniach i muzeach.

W 2007 roku  został pośmiertnie mianowany  przez  Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego  – na stopień porucznika Wojska Polskiego.

Skip to content